آنچه که مسلم و منطقی میباشد این است که قضاوت درست و منصفانه ای نسبت به تولیدات واقعی کشور چین نزد ملت ما به عنوان مصرف کننده نهایی میباشد و کالاهای استاندارد چینی به دستشان هیچ وقت نرسیده است ، وجود ندارد.  قسمتی از این مشکل مربوط به عملکرد تعدادی از تجار سود جو بوده که به دنبال کالاهای ارزان قیمت می باشند و یا اینکه کالاهایی که از مبادی غیررسمی وارد کشور شده و  مسلماً عدم وجود بازرسی کیفیت کالا و استانداردهای موجود در گمرکات می تواند از دلایل این مشکل باشد.

    اگر هموطنان به کشورهای اروپایی و پیشرفته سفر کرده باشند می توانند شاهد باشند و تصورات منفی آنان نسبت به تولیدات چین قطعاً تغییر پیدا خواهد کرد و شما می توانید تمامی نیازهای خود را با کیفیت بسیار بالا در بازارهای جهانی تامین کنید . البته به شرط اینکه در اینگونه کشورها هم به دنبال اجناس بنجل و ارزان قیمت نباشید و از محل های معتبر می توانید تولیدات چینی با کیفیت بالا را پیدا کنید.

    با عنایت به اینکه کشور چین بزرگترین صادرکننده کالا به جهان می باشد و بسیاری از کشورها خریدار محصولات کیفی این کشور هستند مشکل را می بایست در دولت ( منظور مبادی ورود به کشور و تاجران ایرانی می باشد)  جست. که باید در انتخاب و ورود محصولات از چین فقط به دنبال ارزان خریدن نباشند و در مورد کیفیت وسواس بیشتری به خرج دهند تا  بهترین ها را برای واردات به کشور انتخاب کنند.

     نمی توان کشور چین را مقصر دانست زیرا در دنیای امروز صادرکننده ، کیفیت تولیدات خود را بر مبنای درخواست  بازار مصرف کشور هدف قرار داده و در واقع نیازهای آنان را ریشه یابی کرده  و بر اساس آن به تولید می پردازد.

وضعیت کشور به جهت از دست دادن ارزش پول ملی در مقابل ارزهای معتبر جهان یکی از اساسی ترین مشکلات کشور می باشد و فعلاً که دولت گام در حل مشکلات بین خود  و کشورهای صنعتی پیشرفته جهان نهاده ، امیدواریم که مشکلات موجود  در سطح بین المللی  حل شود ،  سپس می بایست برای واردات و صادرات در کشور با برنامه ریزی دقیق گام بردارد.  تفاوت کیفیت و قیمت بین کالاهای چینی و اروپایی یک واقعیت اقتصادی است که  ما را مجبور به استمرار همکاری  با چین وا میدارد . برای مثال در حوزه تخصصی کالای مورد مصرف خودمان وقتی زینک افست را از کشور چین با کیفیت قابل قبول با قیمت هر متر مربع حدود3 یورو می توانید وارد کنید ، تولید اروپائی همین کالا بیش از 5 یورو می باشد ، چگونه می توان به سمت اروپا رفت؟.

     قبل از تحریم ها 95 درصد  واردات کالای ما از اروپا بود و در حال حاضر بر عکس شده و 95 درصد واردرات ما از چین می باشد و در 2 سال قبل کل واردات کشور ما که 95 درصد آن مواد اولیه و کالاهای اساسی و سرمایه ای بوده ، حدود 5.5 میلیارد دلار برآورد شده است و در همان سال 4 برابر این رقم یعنی بیش از 20 میلیارد دلار کالا به داخل کشور قاچاق شده است  و مطمئناً کالاهای قاچاق شده نمی تواند مواد اولیه بوده و فقط کالای ساخته شده باشد ؛ که 85 درصد کارخانه های کوچک و متوسط کشور را به تعطیلی و نیمه تعطیلی کشانده است .

      وقتی تاجر ایرانی مثلاً کفش چینی را 5 دلار می خرد و سودجویانه  حدود 30 دلار بدست مصرف کننده میدهد ،  مصرف کننده ایرانی از این کفش انتظار کیفیت 30 دلاری دارد، این ذهنیت اتفاق می افتد که کالای چینی بی کیفیت است . در حالی که یکی از دوستان  بنده دو سال قبل یک جفت کفش چینی را  در  اتریش به قیمت 50 دلار با چندین ماه گارانتی خرید و کاملاً رضایت داشته و هنوز هم استفاده می کند  ، مطمئناً تاجر اتریشی کالا را بالاتر از 30 دلار خریداری کرده که با توجه به مالیات و سود هزینه های حمل 40 دلار تمام شده و با 25 درصد سود که بین تاجر اصلی  و خرده فروشی تقسیم شده هم منصفانه هم منطقی می باشد زیرا این کشورها در توزیع سیستم درستی دارند ، اما  شبکه توزیع ما در کشور کاملاً نابسامان و بی انصافانه و بدون نظارت دولت به حیات خود ادامه میدهد.

      حدود 200 گروه اقتصادی از سراسر جهان خصوصاً کشورهای صاحب صنعت در چندین ماه گذشته به ایران آمده اند ولی چرا بخش خصوصی نتوانسته است معاملات حداقلی از این تبادل رفت و آمدهای  اقتصادی به سرانجام برساند . زیرا وقتی قیمت ها را با کالاهای چینی مقایسه می کنند تفاوت قیمت مانند مقایسه نگارنده بین زینک افست چینی و اروپایی می باشد و به این زودی ها امیدواری بابت ورود کالاهای اروپایی به کشور نمی رود و حتی برندهایی که در کشور شعبه زده اند همگی از تولیدات چینی آنان انبوه می باشد.

پس نتیجه میگیریم ، تا نظارت دقیق به عملکرد واردکننده ها صورت نگیرد و تا  تجار ما بی انصافی کرده و پست ترین کیفیت کالای چینی را انتخاب می نمایند ، نگاه ملت به کالای چینی به همان وضع باقی مانده و صنایع متوسط و کوچک کشور یکی پس از دیگری بالاجبار تعطیبل خواهند شد.