طی مراحل اولیه یک تجارت، خطر ضرر در بالاترین سطح خود قرار دارد و تاجری که دارای طرح تجاری است، بهایی را که حاضر است در صورت تحقق نیافتن انتظارات اولیه برای تداوم تجارت خود - پیش از خروج از آن بپردازد - تعیین می کند.
هنگامی که اکثر تاجران به فکر کسب سود بیشتر در تجارت و سرمایه گذاری هستند، به طور معمول بر روش های زمان بندی بازار و یا آن چه که بر اساس اخبار منتشر شده انجام می دهند، متمرکز می شوند.
در شرایطی که زمان بندی بازار از اهمیت فوق العاده ای برای به حداقل رساندن در معرض خطر قرار گرفتن و به حداکثر رساندن سود بالقوه برخوردار است، به تاجر و یا سرمایه گذاری که فعالیت خود را بدون در اختیار داشتن طرحی منسجم انجام می دهد، کمکی نخواهند کرد.
یکی از مشکلات شایع که تاجران با آن مواجه می شوند، "امید" است. البته این به معنای آن نیست که امیدوار بودن یک مشکل محسوب می شود. آیا می توان کسی را یافت که به سودآور بودن معامله ای که انجام می دهد امیدوار نباشد؟ با این وجود، آن چه اغلب رخ می دهد این است که یک معامله و فعالیت تجاری آن گونه که انتظار می رفت آغاز نمی شود و تاجر در موقعیتی قرار می گیرد که نیاز به تصمیم گیری دارد. از این رو، تنها اتکا به امید چندان معقول در نظر گرفته نمی شود. در حقیقت، تاجر و معامله گری به امید وابسته خواهد بود که دارای طرح و نقشه خاصی نیست.
بدون در اختیار داشتن یک طرح تجاری مناسب، معامله و تجارت شما پیش از آغاز به اتمام رسیده است. هنگامی که درباره انجام یک معامله و تجارت تصمیم گیری شد باید دلیل خوبی برای آن وجود داشته باشد. تاجر چیزی را در نمودارها و یا شاید اخبار مشاهده می کند که حاکی از کسب سود خوبی است. این زمانی است که باید درباره آن چه از معامله انتظار می رود و این که چه کارهایی باید انجام شود اگر بازار آن چه را پیش بینی می شد فراهم نکند، تصمیم گیری شود. تمامی این موارد باید پیش از آغاز معامله و تجارت انجام شوند.
تاجر منضبط و منظم تمامی این موارد را به صورت یادداشت شده در اختیار دارد. آن چه در فهرست مد نظر قرار می گیرد منطقه قیمت ورودی، هدف قیمتی در صورت وجود، و شرایطی که نشان دهنده خروج از تجارت - مانند کاهش قیمت به کمتر از سطحی مشخص - هستند را شامل می شود.
طی مراحل اولیه یک تجارت، خطر ضرر در بالاترین سطح خود قرار دارد و این جایی است که طرح تجاری می درخشد. تاجری که دارای طرح تجاری است از این مساله آگاه بوده و بهایی که حاضر است در صورت عدم تحقق انتظارات اولیه برای تداوم تجارت خود پیش از خروج از آن بپردازد را تعیین می کند. تاجر هوشمند و عاقل یک دستور توقف ضرر در سطح مورد نظر خود را تعیین کرده و تحت هیچ شرایطی آن را نادیده نمی گیرد مگر آن که هرچه بیشتر در جهت سود حرکت کند.
بدون در اختیار داشتن طرح تجاری و نظم و انضباط، تاجر می تواند تنها به امید مختصر بودن این جریان، تغییر شرایط بازار در آینده نزدیک و این که همه چیز در جهان درست پیش خواهد رفت از منطقه قیمتی خود خارج شود. اکثر مواقع این امیدواری کشنده است. تجارت بیش از پیش در منطقه ضرر گرفتار شده و تاجر نمی تواند چنین ضرری را بپذیرد. از این رو، امیدواری خود برای کوتاه بودن این دوران را حفظ کرده و به جای خروج و توقف، فعالیت خود را ادامه می دهد. سرانجام آن چه نباید رخ دهد، اتفاق خواهد افتاد.
اگر قصد تجارت دارید باید سطوح قابل مدیریت ضرر را به عنوان بخشی از این روند بپذیرید. باید به نوشتن طرح تجاری خود توجه داشته و در آن راهبرد خروج از تجارت را به روشنی مشخص کنید. از طرح خود پیروی کرده و هیچ استثنایی قائل نشوید. نقاط ضعف طرح خود را باید شناسایی کرده و برای بهبود آن هرچه می توانید انجام دهید. این مساله خواست و عزم قوی‌تر شما را موجب شده و حفظ نظم و انضباط را تسهیل می کند.