متاسفانه تعداد بی رویه افزایش سایت های نمایشگاهی و تقویم نمایشگاهی هر سایت بدون هماهنگی ، ساماندهی ، سیاستگذاری توسط مسئولین ملی تجاری کشور باعث افت کیفی نمایشگاهی در ایران شده است.
عدم توجه به طرح آمایش سرزمین،ظرفیت ها ، عرضه و تقاضا،کشش بازار،بازاریابی و توسعه صادرات و نگاه منفعت طلبانه بدون توجه به منافع ملی،.. از جمله مشکلات متولیان امر نمایشگاهی در ایران است.
نیازی به اختراع چرخ نیست و کافی است مطالعه نماییم که کشورهای توسعه یافته نمایشگاهی چه کرده اند ؟
 برنامه و استراتژی ملی و هم افزایی در این بخش نداریم. هر بخش بیشتر به منافع خود توجه دارد تا منافع ملی .
نمایشگاه ابزاری برای بازاریابی صادراتی است. نگاه نمایشگاهی بایستی رو به بیرون و صادراتی باشد.
گویی که اکثر نمایشگاههای کشور بمنظور رونق و توسعه بازرگانی داخلی شکل می گیرد.عموما از بازدید کننده خارجی خبری نیست و مخاطبین اکثرا داخلی و بعضا غیر متخصصین هستند.
بایستی طرحی نو در انداخت
کمیت و کیفیت نمایشگاههاخصوصا نمایشگاههای تخصصی با توجه به زیر ساختها ی سخت افزار یک و نرم افزاری ، سایت ها 'مجریان ، بازدیدکنندگان وبرنامه ریزان نیاز به تحول اساسی دارد.
در زمان مرکز توسعه صادرات بیشتر به این امر مهم توجه می شد و از زمان تشکیل سازمان توسعه تجارت و طرح انتزاع در سال ۱۳۷۶ سیاستگذاری فراموش و درآمد زایی ورقابت غیر سازنده بین سایت داران و مجریان بیش از گذشته شکل گرفت.
در حال حاضر کمیته نمایشگاهی در سازمان توسعه تجارت ایران با هماهنگی اتاق بازرگانی بایستی نقش هماهنگ کننده و هم افزایی را با کمک اتحادیه سایت داران و مجریان نمایشگاهی ایفا نماید و با الگو گرفتن و رعایت ضوابط UFI مراقبت و صیانت از این ابزار مهم در راستای بازار یابی پیشرفته و توسعه تجارت علی الخصوص توسعه صادرات را با نگاه ملی و فارغ از درامد زایی صرف ،در دستور کار خود قرار دهد.
نمایشگاه خم رنگرزی نیست و نیاز به برنامه ریزی و حصول و دستیابی به منافع در دراز مدت را دارد .
هماهنگ کننده، برگزار کننده و مشارکت کننده بایست به این امر مهم همت گمارند تا ثمرات آنرا در آینده شاهد باشیم .

به امید آن روز