اسمعیل دمیرچی، نویسنده و پیشکسوت صنعت چاپ کشور، ضمن تأکید بر دادرسی مسئولان صنعت چاپ برای حیات این صنعت گفت: بسیار شایسته است مسئولان و دست‌اندرکاران صنعت چاپ در مباحث مربوط به سرمایه‌گذاری و برگزاری دوره‌های آموزشی و یاددهی به اهالی و کارمندان قدیمی چاپخانهها ورود پیدا کنند.
اسمعیل دمیرچی درباره مشکلاتی که چاپخانهها با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند، اظهار کرد: برخی نیروهای انسانی که در چاپخانهها فعالیت می‌کنند، لزوماً از تخصص لازم برخوردار نیستند. در بیشتر موارد، آخرین مدرک تحصیلی نیروهای انسانی چاپخانهها سیکل (سوم راهنمایی) است؛ بنابراین ضمن این‌که استخدام نیروهای متخصص و تحصیلکرده در چاپخانهها ضرورت دارد، بسیار شایسته است مسئولان و دست‌اندرکاران صنعت چاپ از کمپانی‌های واردکننده کمک مالی گرفته و با برگزاری دوره‌های آموزشی، به عرصه آموزش اهالی و کارمندان قدیمی چاپخانهها ورود پیدا کنند.
این پیشکسوت صنعت چاپ افزود: متأسفانه اکنون شرایط به‌گونه‌ای است که اگر سرمایه چاپخانه‌داران در برج‌سازی مصرف می‌شد، نه تنها امکانات کاملی در اختیارشان قرار می‌گرفت، بلکه سود خوبی نیز عائدشان می‌شد.
وی در تکمیل سخنانش گفت: با رکودی که مدت‌هاست در صنعت چاپ پیش آمده، خوشبختانه باز هم علاقه‌مندانی را می‌توان پیدا کرد که در این راه عاشقانه گام برمی‌دارند و به‌دنبال فرصت‌هایی هستند تا از طریق گرفتن وام‌هایی حتی با بهره بالا، ماشین‌آلات جدید را خریداری و کارگاه خود را به تکنیک روز مجهز کنند و گسترش دهند، زیرا عاشق حرفه خود هستند. این کارگاه‌ها با این‌که از نظر سازمانی با اتحادیه صنفی خود و همچنین مجمع امور صنفی مرتبط هستند، اما از نظر حمایتی طبق قانون به وزارتخانه‌هایی که انواع واردات در دست آن‌ها بوده و هست، وابسته هستند که متأسفانه نه تنها هیچ‌گونه نظارتی بر کیفیت واردات ندارند، بلکه به درآمد حاصل از این راه مانند وزارت دارایی توجه نکرده و به جای این‌که به مدیریت کمک کنند، اشک چاپخانه‌داران را درمی‌آورند.
محصولات سنگ چاپ به‌طور دائم جاریست
دمیرچی ادامه داد: پیشنهاد می‌کنم دولت، پیشکسوتان صنعت چاپ، سرمایه‌گذاران تراز اول صنعت چاپ و نوآوران این صنعت را در جلسات متعدد، گردهم آورد و از نظرات آن‌ها برای ارتقای این صنعت مادر بهره‌مند شود؛ ضمناً چاپخانهها از نظر امکانات و نیازهایشان طبقه‌بندی شوند تا حمایت‌ها براساس نیازهایشان انجام پذیرد و هیأتی تشکیل شود تا به درخواست‌کننده، اطلاعات صحیح دهند که با داشته‌هایش (بودجه، ساختمان، تخصص و سابقه) چه نوع وسیله‌ای را حداقل برای پنج سال لازم دارد.
این نویسنده حوزه صنعت چاپ توضیح داد: محصولات صنایع چاپ اعم از انتشار انواع کتاب و نشریات به‌طور دائم جاری است، نظر به این‌که محتوای هر یک از آن‌ها در خود اطلاع‌رسانی و هویتی دارند که با روح و روان جامعه مستقیماً در ارتباط بوده و از اهمیت قابل لمس و ویژه‌‌ای برخوردار، از این‌رو الزامی است که کاربری‌های هر یک از کارگاه‌های فوق، همراه با مدارک تخصصی و افراد آگاه به حِرف آن‌ها، طبقه‌بندی و شناسایی شوند تا موقعیت و جایگاه کارگاه صنفی و توزیع هرگونه امکانات و امتیازات، براساس قدرت بالفعل آن‌ها تقسیم شوند. به‌طور مثال نماینده‌ای که چاپخانه وی با ماشین کوچکی، اعلامیه و کارهای کوچک و فوریت‌های چاپی خیابانی را انجام می‌دهد، قادر نیست نماینده و سخنگوی چاپخانه‌ای باشد که دارای ماشین‌های چاپ رول، چهاررنگ، لیبل و فلکسو را دارا است؛ مشکلات و گرفتاری‌های هر یک از آن‌ها تخصص و کارشناسی خود را می‌طلبد. نمایندگان هر رشته‌ای می‌توانند در مورد رده کاری و مسئولیت صنفی ـ حرفه‌ای و جایگاه خود در صنعت طبقه‌بندی شوند و فعالیت و سپس توقع داشته باشند.
وی افزود: نویسندگان، محققان، قشر تحصیلکرده، گرافیست، ناشر و حتی صاحبان این کارگاه‌ها از آزمایشگاه‌های مرکب و کاغذ، لیتوگرافی، چاپ و صحافی گرفته تا قالب‌سازی و پاکت‌سازی که در این صنعت فعالیت می‌کنند، حتماً باید از گذشه پُربار علمی، فنی، تجربی، خوشنامی و پیشکسوتی برخوردار بوده باشند، در غیر این‌صورت فقط با دارا بودن (پول) و (سرمایه) در این صنعت، راه به جایی نخواهند برد.
این پیشکسوت حوزه چاپ اظهار کرد: مسئولان دولتی، علاوه بر ارائه مشاوره و امکانات به استخوان‌خردکرده‌های صنف چاپ، باید آن‌ها را کشف و از تجربه‌های این افراد بهره‌مند شوند.
دمیرچی گفت: دلسوزانِ وطن‌پرست که خوشبختانه در صنعت چاپ کم هم نیستند، باید تجربه و رفتار گذشته افراد خوشنام را به خاطر آینده صنعت چاپ درنظر بگیرند تا بتوانند به راهکاری قابل قبول عامه از طریق بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌های صنفی و روابط اجتماعی صنعت نه تنها در ایران بلکه در چاپ جهان برسند.
سنگرهای خالی صنعت چاپ!
نویسنده کتاب «چاپ سنگی» با بیان این‌که در تاریخ چاپ ایران، هیچگاه به اندازه این دهه، از نیروهایی که سنگر صنعت چاپ را خالی کنند، نشانی نمی‌یابیم، افزود: چاپخانه‌دار آرزو دارد که سیستم‌های مدرن و تکنیک‌های جدید را در چاپخانه‌اش به‌کار گیرد، اما در این رابطه هیچ حمایتی از او نمی‌شود و هیچ اعتباری به او تعلق نمی‌گیرد؛ این افراد اگر با تجربه و داشته‌های مدیریتی خود در خارج ایران اعلان آمادگی کنند، تمام امکانات را در اختیارشان می‌گذارند.
این کارشناس چاپ ادامه داد: اگر در کشور ما از سوی برنامه‌ریزان و دولت شرایطی به‌وجود بیاید که نمایشگاه اختصاصی و دائمی از ابزارآلات و دستگاه‌های کمپانی‌های معروف دنیا تشکیل شود، بخشی از این مشکلات حل خواهد شد، چون در این‌صورت تمام چاپخانه‌داران می‌توانند بدون این‌که هزینه مسافرت به خارج را بر خود تحمیل کنند، انواع و اقسام دستگاه‌ها و تکنیک‌های مدرن چاپ را همیشه، به‌روز ببینند و انتخاب کنند.
وی درباره ظرفیت‌‌های بخش خصوصی برای به عهده گرفتن صنعت چاپ، اظهار کرد: اگر چاپخانه‌های دولتی را (منهای چاپخانه‌های امنیتی و چاپخانه وزارت دفاع) به بخش خصوصی واگذار کنند، صنعت چاپ خیلی زود مسیر ترقی را طی می‌کند. امروزه ثابت شده که دولت تاجر خوبی نیست و در نتیجه لزومی ندارد که بعضی از سازمان‌های دولتی چاپخانه داشته باشند. در جاهایی که اسناد دولتی وجود دارد، وجود چاپخانه دولتی ضروری است، اما دیگر چاپخانه‌های دولتی را باید به دست بخش خصوصی بسپاریم.
دمیرچی همچنین با اشاره به وضعیت کاغذ در کشور گفت: مسأله کاغذ و مقوا چاپخانه‌های بخش خصوصی نکته بسیار مهم و اساسی است که بررسی و کالبد‌شناسی کلانی را توسط کارشناسان می‌طلبد. هر یک از آن‌ها احتیاج به گروه ویژه تحقیق و بررسی دارند تا نه تنها به وضع نابسامان کاغذ و مقوا در کشور رسیدگی کنند، بلکه در روند ورود و مصرف این کالای استراتژیک، تحولی اساسی ایجاد نمایند.
این پیشکسوت صنعت چاپ افزود: متأسفانه اکنون چاپخانهها از نظر بازدهی ناچیز، از وضعیت مساعدی برخوردار نیستند به همین جهت فرزندان آن‌ها چندان تمایلی به ادامه کار و راه پدرانشان در این عرصه ندارند و در بیشتر مواقع شاهد هستند چاپخانهها به دلیل سود پایین، جای خود را به چایخانه داده‌اند.
وی با بیان این‌که ضرورت دارد مدیران جدید حوزه چاپ تکمیل‌کننده فعالیت‌ها و برنامه‌های مدیران پیشین این عرصه باشند نه این‌که دوباره از صفر شروع کنند، ادامه داد: ماشین‌آلات صنعت چاپ در چاپخانه‌های کوچک به دلیل بضاعت مالی مدیرانشان و گرانی دستگاه‌ها، به‌روز نیستند. در چنین شرایطی بسیار شایسته است که دولت از چاپخانهها، حداقل مالیات دریافت نکند، بلکه با پرداخت وام‌های کم‌بهره در راستای بهبود وضعیت آن‌ها و به‌روز کردن دستگاه‌هایشان گام بردارد.
چاپ از ارکان مهم حکومتی است
دمیرچی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: چاپ، در همیشه ایام از ارکان مهم حکومتی محسوب شده و می‌شود، به‌طوری‌که حکومت بدون کنترل چاپ و نشر امکان ندارد. تشنج‌ها، جنگ ها، پیشرفت‌های اقتصادی، آرامش و سلامت جامعه، رونق و رکود بازار، علوم و فرهنگ، جامعه و نشریات، در تمام این زمینه‌ها، بستگی تامی به نوع کنترل و برخورد و هماهنگی حکومت با مدیران صنایع چاپ و بسته‌بندی و علوم ارتباطات داشته و دارد که موفقیت و شکوفایی دولت، غیر از تأمین مایحتاج مردم و مسکن آن‌ها، به نوع نگرش ایشان به توسعه فرهنگ است که در این پروسه، اهالی چاپ در اولویت قرار می‌گیرند.
این نویسنده حوزه چاپ گفت: حال که صاحبان صنایع چاپ، مستقیم و غیرمستقیم عهده‌دار بالا بردن اطلاعات عمومی و فرهنگ جامعه بوده و خود را در امور امنیت و بهداشت جامعه سهیم دانسته و نه تنها در تمام زمینه‌های تخصصی، تحقیقی و انواع آموزش‌های عادی و کلاسیک و انتشار کتاب و برشور را برای عموم فراهم می‌کنند و پا به پای خدمتکاران دولت در تمام تولیدات کارخانجات برای مصرف در داخل و یا صادرات، خود را سهیم و دخیل دانسته و شبانه‌روز سرویس داده و در تمام صحنه‌ها حضور جدی داشته و دارند، آیا نباید حمایت همه‌جانبه از سرمایه‌گذاران این صنف صورت گیرد؟!
وی تأکید کرد: اهمیت ویژه در مورد این صنعت به این خاطر است که باید نقطه‌نظرات حمایتی دولت در مورد رونق و شکوفایی صنایع چاپ و نشر، از طریق بیشتر وزارتخانه‌های کشور مانند آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، وزارت کشور، سازمان انرژی اتمی، وزارت صنایع و معادن، بیمه‌های تأمین اجتماعی، وزارت کار، وزارت امور اقتصادی و دارایی، سازمان برنامه و بودجه، وزارت کشاورزی، وزارت بازرگانی، سازمان جهانگردی، سازمان نقشه‌برداری و امنیت کشور که همگی با صاحبان این صنعت در ارتباط تنگاتنگی قرار دارند، ابلاغ، تأمین و پیگیری شوند.