چاپ سه بعدی بخش ها یک فناوری تازه است با این ظرفیت که می تواند فرآیند ساخت محصولات تازه توسط کارآفرینان را تغییر دهد، محصولاتی که می تواند شامل بخش های دفاع و هوافضا شود. این فرآیند تولیدی تازه چاپ سه بعدی یا تولید افزایشی نام دارد. این فناوری یعنی تولید اشیاء فیزیکی با استفاده از چاپ یک لایه در هر بار که با استفاده از تجهیزات مخصوص ته نشینی مواد و مدل های دیجیتال صورت می گیرد. این تجهیزات چاپ سه بعدی تولیدی در یک چرخه زمانی کوتاه مدت به تکامل رسیده و قادر هستند که با انواع مختلف مواد مثل تیتانیوم، فولاد، آلومینیوم و انواع پلاستیک به تولید اجزاء پیچیده بپردازند. به همین دلیل چاپ سه بعدی به خاطر پتانسیلی که دارد، در بخش های مختلف تولید و ساخت و ساز به اهمیت زیادی دست یافته است.

بخش هوافضا به شناسایی میزان شایستگی ویژه چاپ سه بعدی می پردازد و به دنبال راه هایی است که بتوان از این شایستگی ها استفاده کرد. برای مثال، شرکت بوئینگ در حال استفاده از چاپ سه بعدی برای تولید بخش های پلاستیکی داخلی با استفاده از نایلون و پلیتریمید برای ارزیابی آزمایش ها و واحدهای نسخه های اولیه است. بوئینگ در حال به کارگیری فناوری چاپ سه بعدی برای تولید سریع ابزارهای مخصوص ساخت بخش های ترکیبی است. شرکت هوافضای ادیشنال پرت اند ویتنی (Additionally Pratt & Whitney) همراه با دانشگاه کنتیکت در حال سرمایه گذاری زیاد بر روی یک مرکز تولید سه بعدی پیشرفته است.

فناوری چاپ سه بعدی در بخش هوافضا، به ویژه پلاستیک، توسعه یافته و وارد فعالیت ساخت و ساز نسخه اولیه بخش های هوافضای جریان اصلی شده است. این فناوری به طراحان این قدرت را می دهد که از ساخت ابزارها صرف نظر کنند و مستقیما به سراغ بخش های تمام کاری شده بروند. اگرچه چاپ نمونه اولیه یک بخش ممکن است با صرف چندین ساعت همراه باشد، با این حال این کار به طور قابل توجهی سریع تر از تولید ابزارهایی است که بعد از ان ها برای ساخت نمونه های اولیه استفاده می شود. این توانایی برای تولید سریع نمونه های اولیه به مهندسان اجازه می دهد که مفاهیم طراحی را با سرعت بیش تری تایید کنند و به این ترتیب، فرآیند بهبود را به طور کلی تسریع بخشند.

هدایت گران عمده ای که بازار چاپ سه بعدی هوافضا را هدایت می کنند عواملی مثل استفاده بهینه از مواد خام، دقت، ساخت محصول سفارشی و کاهش خطاها هنگام تولید بخش ها هستند. عواملی که در بالا ذکر شد در حال وارد کردن بازار چاپ سه بعدی به فرآیند رشدی هستند که پیش بینی می شود در دوره زمانی 2016 تا 2024 صورت گیرد.

بازار چاپ سه بعدی هوافضا را می توان به شش دسته بزرگ تقسیم کرد. به نوع ماده، فرم، فرآیند، فناوری، نرم افزار و کاربرد. با ماده، بازار چاپ سه بعدی هوافضا را می توان به بخش های پلاستیک، فلزات، سرامیک و بقیه تقسیم کرد. با فرم، این بازار را می توان به بخش های رشته، پودر و مایه تقسیم کرد. با فرآیند، این بازار را می توان به بخش های پرتاب دهنده اتصال گر، برآمدگی ماده، ته نشینی مستقیم انرژی، ترکیب بستر پودر، لمینت سازی ورقه، پرتاب دهنده مواد و تصویر-پلیمریزاسیون محلول رنگریزه تقسیم کرد.

از نظر فناوری، این بازار به لیتوگرافی استریو، همجوشی گزینشی لیزر (SLS)، مدل سازی ته نشینی فیوز، همجوشی مستقیم لیزر فلزی (DMLS)، چاپ پلیجت، چاپ اینکجت، تولید شی لمینت شده، فرآیند دیجیتال سبک (DLLP)، ذوب کردن پرتو الکترون (EBM) و ته نشینی فلزی لیزر (LMD) تقسیم شده است. علاوه بر این، بازار جهانی چاپ سه بعدی هوافضا هم به پنج بخش تقسیم شده است؛ این بخش ها عبارتند از آمریکای شمالی، آسیا و اقیانوسیه، خاورمیانه، اروپا و آفریقا و آمریکای لاتین.

آمریکای شمالی در سال 2015 بازار پیشرو در بازار چاپ سه بعدی بود. چاپ سه بعدی به طور معمول در بخش های تولیدی صنعتی عمده مثل شرکت های هوافضا و دفاع و مراقبت های بهداشتی به کار می رود. برای مثال، GE از چاپگرهای سه بعدی لیزر محور برای ساخت محصولات و بخش های مربوط به صنعت هوافضا استفاده می کند.

توسعه فناوری پیوسته و حمایت پولی از طرف دولت هم چنین باعث پیشروی بازار چاپ سه بعدی هوافضا در منطقه آمریکای شمالی شده است. در آسیا و اقیانوسیه انتظار می رود که بازار چاپ سه بعدی هوافضا طی دوره پیش بینی شده 2016 – 2024 به نرخ رشد بالایی برسد. این رشد سریع ممکن است مربوط به سرمایه گذاری های دولت و ابتکاراتی باشد که در منطقه آسیا و اقیانوسیه در بخش تحقیق و توسعه رخ می دهد.

از جمله بازیگران عمده این صنعت عبارتند از EOS GmbH (آلمان، ارگانوو هولدینگز (Organovo Holdings) (آمریکا، شرکت سیستم های سه بعدی، استراتاسیس (Stratasys) (آمریکا)، سولوی اس.ای (Solvay S.A) (بلژیک)، ساندویک (Sandvik) (سوئد) و هوگانائز اب (Hoeganaes AB) (سوئد).